Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego są często niezauważalne dla osób, które wymagają leczenia. W przypadku nawet niegroźnych objawów warto jest jednak skorzystać jak najszybciej z pomocy lekarskiej. Leczenie stwardnienia rozsianego jest trudne. Uzależnione jest ono przede wszystkim od stanu osoby chorej oraz postaci stwardnienia rozsianego, z którą mamy do czynienia.

Środki leczenia farmakologicznego

W leczeniu stwardnienia rozsianego podstawą jest stosowanie właściwych środków leczenia farmakologicznego. Leki są dobierane przez lekarza prowadzącego, który oprócz przeprowadzenia dokładnego wywiadu z pacjentem, wykonuje szereg badań diagnostycznych.

W pierwszym etapie choroby stosuje się głównie leki immunomodulujące, których zadaniem jest zmniejszenie rzutów choroby oraz ich nasilenia. Jeśli chodzi o leki tego typu, wyróżnia się wśród nich interferon beta, który oprócz ograniczenia liczby rzutów choroby, hamuje także występowanie reakcji zapalnych. Interferon beta znajduje zastosowanie szczególnie w przypadku wtórnie postępującej postaci stwardnienia rozsianego. W przypadku tej odmiany stwardnienia rozsianego stosuje się również mitoksantron.

Z kolei postać rzutowo-remisyjną leczy się zapomocą takich leków, jak octan glatirameru i natalizumab. Drugi lek nie dopuszcza do niszczenia włókien nerwowych i w znaczny sposób hamuje progresję stwardnienia rozsianego.

W przypadku cięższego stadium stwardnienia rozsianego, konieczne jest stosowanie znacznie silniejszych preparatów w postaci leków immunopresyjnych. Tego typu leki powinno się podawać osobom, u których stan zdrowia w związku ze stwardnieniem rozsianym znacznie się pogorszył. Leki immunopresyjne hamują przede wszystkim reakcje układu odpornościowego. Dzięki temu nie dochodzi do zachowań autoagresywnych ze strony organizmu.

Ćwiczenia fizyczne w stwardnieniu rozsianym

W przypadku stwardnienia rozsianego niezwykle ważną rolę spełniają ćwiczenia fizyczne. Dotyczy to w szczególności umiarkowanych odmian stwardnienia rozsianego. Można w ten sposób zwiększyć siłę mięśni oraz poprawić koordynację i równowagę. Regularna aktywność fizyczna  pomaga także w radzeniu sobie z depresją i zmęczeniem. Istnieje szereg ćwiczeń przeznaczonych dla osób cierpiących na stwardnienie rozsiane.

Unikanie stresu

W przypadku takiego schorzenia, jak stwardnienie rozsiane, należy w jak największej mierze unikać stresu, który tylko nasila objawy. W unikaniu stresu może pomóc medytacja, masaż, słuchanie relaksacyjnej muzyki czy też głębokie oddychanie. Jeśli chodzi o stwardnienie rozsiane objawy w ten sposób może znacznie ograniczyć.

Przeszczep komórek macierzystych

Istnieje spora szansa na to, że stwardnienie rozsiane boczne i inne rodzaje stwardnienia rozsianego będą z powodzeniem leczone za pomocą przeszczepu komórek macierzystych. Jest to nowa metoda leczenie tego schorzenia, stąd trzeba się, póki co, uzbroić w cierpliwość, ponieważ musi się odbyć szereg badań klinicznych, które wykluczą wystąpienie możliwych powikłań.